امام کاظم علیه السّلام فرمودند:‌

یَغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَ لَا یَغِیبُ‏ عَنْ‏ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُهُ هُوَ الثَّانِی عَشَرَ مِنَّا۱

شخص امام از دیده مردم غایب می‌شود ولی ذکر او از قلوب مؤمنین هیچ گاه غایب نمی‌شود. و او دوازدهمین از ماست.

ذکر صاحب الزمان، انیس و مونس قلب مؤمنین است و لحظه ای از آن قلوب غائب نمی شود.اگر چه او را نمی بینند و به ظاهر از دید همه مردم غائب است و به قول کثیری از این خلق: از دل برود هر آنکه از دیده برفت. اما بالعکس اینان چنان اند که ذکر محبوب عالمیان طرفه العینی از دل ایشان غائب نمی شود. اینان چون اویس اند. او که حبیب خدا را ندید اما قلب او مملو بود از ذکر و یاد حبیب.

و این ذکر و یاد حضرت حجه بن الحسن عجل الله فرجه، همان نوری است که در قلوب مؤمنین است. خورشید هر چه ضیاء و نور داشته باشد، اظهر و انور از نور خورشید یاد و نور ذکر امام است در قلوب مؤمنین. چنانکه روایت اینگونه فرمود:

یَا أَبَا خَالِدٍ! لَنُورُ الْإِمَامُ فِی‏ قُلُوبِ‏ الْمُؤْمِنِینَ‏- أَنْوَرُ مِنَ الشَّمْسِ الْمُضِیئَهِ بِالنَّهَارِ- وَ هُمْ وَ اللَّهِ یُنَوِّرُونَ قُلُوبَ الْمُؤْمِنِینَ- وَ یَحْجُبُ اللَّهُ نُورَهُمْ عَمَّنْ‏ یَشَاءُ فَتُظْلِمُ قُلُوبُهُمْ….۲

امام باقر علیه السّلام فرمودند: ای اباخالد! بدان که نور امام در قلوب مؤمنین نورانی تر است از خورشید تابان در روز. و به خدا سوگند که تنها قلوب مؤمنین را نورانی می کند و خداوند نور ایشان را پنهان می کند از هر آنکه بخواهد پس قلب هایشان تاریک می گردد.

همانگونه که از انعکاس نور خورشید اشیاء دیده می شود. مؤمن از انعکاس نور وجه الله، نور حجه بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف، عالم را می بیند. که: إِنَّ الْمُؤْمِنَ‏ یَنْظُرُ بِنُورِ اللَّه‏ ۳؛ مؤمن نگاه می کند به نور الهی. و وقتی همه جا را با نور حضرت حجت دید، …..

آری چه زیبا فرمود امام کاظم علیه السلام که یاد حضرت حجت هیچ گاه از قلوب مؤمنین غائب نخواهد بود. و چون ذکر حجه بن الحسن همان ذکر الهی است. بی تردید این قلوب، مأمن أمن و اطمینان و آرامش الهی است:

الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ۴

کسانی که ایمان آوردند و قلوبشان اطمینان یافت به ذکر الهی. همانا به ذکر خدا، قلب ها آرام می شود.

چرا که: اذا ذکرنا ذکر الله۵

هنگامی که ذکر ما اهل بیت می شود ذکر خدا شده است.

…………………………..

1. کمال الدین، ج۲، ص۳۶۸
2. تفسیر القمی، ج‏۲، ص: ۳۷۲
3. بصائر الدرجات: ج۱، ص۱۴
4. الرعد: ۱۳٫
5. الکافی: ج۲، ص۱۸۶٫